Pracoholizm jest brakiem równowagi między życiem osobistym a angażowaniem w swoje zadania. Jest bardzo często uznawany za powód do dumy. Niestety nie jest to zachowanie, które jest zdrowe. Czym jest pracoholizm i jakie są jego przyczyny?

Pracoholizm – nadmierne zaangażowanie

Pracoholizm najbardziej rozprzestrzenił się w Japonii. To właśnie tu powstało również pojęcie karoshi, czyli śmierci z przepracowania. Z biegiem lat w kulturze zachodniej coraz częściej mamy do czynienia z pracoholizmem, który przez dotknięte nim osoby nie jest uważany za problem. Wprost przeciwnie. Bardzo często jest to powód do dumy.

Pracoholizm to nadmierne zaangażowanie w pracę. Chora osoba poświęca jej dużo czasu, jak i zaangażowania. Nie jest w stanie myśleć o niczym innym, koncentrować się na innych zajęciach, czy stawiać sobie wyzwań, które nie mają z pracą nic wspólnego.

Ocena czasu spędzonego w pracy jest mocno zaburzona. Pracoholik nie umie funkcjonować w środowisku poza pracą. Pojawiają się lęki, napięcia. Brak zadowolenia z wykonywanej pracy, obecne jest ciągłe dążenie do doskonałości. W późniejszym czasie pojawiają się problemy zdrowotne, które są wynikiem ciągłego niepokój, napięcia oraz braku snu.

Jakie są przyczyny pracoholizmu?

Pracoholizm przyczyny bardzo często podkreślane są nadmierne ambicje oraz dążenie do perfekcjonizmu. Pracoholik zawsze znajdzie coś, co trzeba poprawić, udoskonalić, ulepszyć.

Pracoholicy bardzo często są osobami bardzo konsekwentnymi, które planują swoja ścieżkę kariery i konsekwentnie się jej trzymają.

Pracoholizm przyczyny to często również niedojrzałość emocjonalna, która objawia się brakiem umiejętności interpersonalnych. Osoby, które źle radzą sobie w kontaktach z innymi ludźmi, nie umieją stworzyć stałego i ciekawego związku uciekają w prace, by zrekompensować sobie samotność. Sukcesy w życiu zawodowym są rekompensata porażki w życiu osobistym.

Pojawia się również pracoholizm sytuacyjny, którego charakterystyczna cechą jest praca ponad siły, by zapewnić sobie poczucie bezpieczeństwa i stabilizację w życiu. Jest to pracoholizm, w którym dominuje strach o jutro.

Pracoholizm jest trudny do zdiagnozowania, gdyż nie każda osoba, która kocha swoją pracę i poświęca jej dużo czasu jest pracoholikiem. Pracoholizm można rozpoznać przeważnie w bardzo zaawansowanym stadium. Leczenie polega na podjęciu terapii psychologicznej, na której pacjent stara się dojść do przyczyny problemu.

Pracoholizm jest problemem, gdy osoba nie jest w stanie poświęcić się z równym zaangażowaniem innym sferom życia. Zaniedbywanie rodziny, swoich pasji czy przyjaciół to powód do niepokoju.